Müesser Yeniay. Bətnə dönüş

Müesser Yeniay 1984-cü ildə İzmirdə anadan olub. Ege Universitetinin İngilis Dili və Ədəbiyyatı və Bilkent Universitetinin Türk Ədəbiyyatı fakültəsini bitirib. Müesser Homeros Atilla İlhan (2007), Ali Rıza Ertan (2009) və Enver Gökçe (2013) kimi tanınmış ədəbi mükafatların lauratıdır. “Dibine düşür qaranlıq da”, “Yeniden çəkdim göyü”, “Mən Olmadan Çöllər Vardı” adlı kitabların müəllifidir. O, bir çox tanınmış dünya şairlərinin kitablarını türk dilinə tərcümə edib. O, şeir festivallarının iştirakçısı, ABŞ, Honq Konq və Belçikada qonaq yazıçı olaraq ədəbiyyat festivallarında ölkəsini təmsil edib. Müesser “Şiirdən” jurnalının redaktorlarından biri kimi fəaliyyət göstərir.

 

Bətnə dönüş

 

Orada dünya

Burda mən varam

damlayan kəzzab kimi

Gözlərimdə görüntülər var

Baxıram.

İndi bıçaq dedikləri

anlatır sümüklərimə dayanmadan

kor dili ilə

Mən bu dünyanı sevmədim

Təbiətdə bir çiçəyin bətninə

geri dönməliyəm.

 

Yerdən kənar

 

İt səsləri, şüşə qırıqları

kimi yağdı gecəyə

Öz-özümün ətrafında dönüb durdum

günlər boyumdan qısa

Şeiri qılınc kimi tutdum

güllə yağışı altında

Səslər meşəni gecə

yaramı ortaya sərirəm

İçimdəki qəbilələr hələ də

yanğın ətrafında

Dünyaya düşərkən

Bir ulduzdan asılı qalmalıyam.

 

Çəhrayı

 

Ağlım beş qarış havada

özümü tutub ayaqlarımdan

yerə enirəm

Bir pişiyim var

Məndən üstün xüsusiyyətləri var.

Bilirəm quyruqlu ulduzda yaşamırıq

-bəlkə kömür qazanında.

yer yağlı pendir kimi yapışqan

insanlardan sanki insan deyildim

qaçıram…

Çünki tozum çəhrayı rəngdə səpələnmişdi

gözlərimi yumanda hər gün.

 

Nərgiz

 

Nərgiz mövsümüdür İzmirdə

amansız, ağlasığmaz.

Vaxt, keçdi

İndi zamanın xam halıdır.

Qoxlayınca yaxşılaşdırdı

ürəyim hardasa qırılan yerini

Çiçəklər içində sözü keçən biri

itkilərin də qoxusu var.

 

Türkcədən uyğunlaşdıran: Ümid Nəccari

 

Müəllif hüquqları qorunur. Materialdan istifadə zamanı istinad etmək vacibdir.

Bir cavab yazın

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir

Next Post

Ayla Eyyub. Yaşayırıq, yoxsa rol oynayırıq?

Hər bir insan həyatını “doğru” yaşadığını düşünmək istəyir, bir növ, özünü “doğru” yaşadığına inandırır. Çünki insan öz yaşamını, öz varlığını sorğulayacaq və bununla üzləşəcək qədər güclü bir varlıq deyil. Ölüm isə insanın qapısını zamansız bir anda və ya ömrünün baharının tən ortasında döyə bilir. Ölüm qapını döyəndə isə insan bu […]