Klv.az saytı istedadlı tələbə Amin Səfərovun şeirini öz dilindən təqdim edir
Eşq həyatın gerçəyidir aşiq olan bir insana,
Çünki çatar o canana, həyatının mənasına.
Ancaq canan üz verməsə, tənə etsə sevgisini,
Nifrət edər o dilbərə, hər sözünə, hər nazına.
Göy qurşağına bənzərdi, hər rəng tapılardı eşqdə,
Bir canan idi, hüsnünə, bəlkə, qapılardı eşq də.
Hər qapıya gələn kəsi buyur edərkən hüzura
Hər sərsəri şeir yazardı ona fərqli ahəngdə.
Alçaqlara ümid verdi, mərdi yanına qoymadı,
Mən də şeir yazdım ona, fəqət nemətdən saymadı.
Mən qeyri gülü qoxlasam, qısqanclıqdan çatlayardı,
Fəqət özü hər buluddan yağış qapsa da, doymadı.
Mənim sənə duyduğum eşq səninçün bir əyləncə mi?
Mən səni sevdim, ey canan, yoxsa ki, bu əyləncəni?
Bununçünmü sətir-sətir şeir yazdım?
Bununçünmü röyaları qurban verib yatmadım heç bir gecəni?
Ya ongünlük, onüçgünlük, ondördgünlük bir sevdaydı,
Günah səndəydi, məndəydi, yoxsa günah payızdaydı?
Yatmadığım gecələrdə, tökdüyüm göz yaşımdaydı?
Ya da günah noyabrda, günah bu eşq ayındaydı.
Sənin bu eşqimə verdiyin qarşılıq həqarətdi,
Mənim verdiyim cavabsa göstərdiyim nəzakətdi.
Mənim kobudluğum xəltdi, bir günahdırsa, gözəlim,
Sənin hər qəlbə mehman olmağın nədir? Ədalətdi?
Onüçgünlük bir sevdanın onüçsaatlıq xətri var,
Gözlərimdə yaş qalmadı, burnumda nifrət ətri var.
Hər könülə meşə salmaq məharətdirsə, bəs mənim
Bir afətçün min camalı rədd etməyimin xeyri var?
Məni ədəbiyyat qoxan sözlərimlə xatırla sən,
“Gözəl şair idi” söylə, əgər məni xatırlasan.
Mən də səni nifrətinlə, təhqirinlə yada salıb
Kağızlara sevdalanıb, qələmlərlə dost olacam.
