Bu cığırlar söyləməz, addımladar harasa,
Gözünü qırışdırar, sifətini soldurar.
Arzular haraylayar, ilğım keçər sinəndən,
Qırçınlanar üfüqlər, ömür-günə tələsər.
Tələsər kölgələrin dirsəklənən hürküsü,
Təntisə də yay günü, torpaqtək gümrahlaşar.
Mənim ruhum dincələr qılçıq sünbüllər kimi,
Saralsa da sapsarı, hikkəsindən boğulmaz.
Yazığam, nərildəmə ov üstünə tüfəngtək,
Sürünüb ayaqlarım addım-addım gəlibdir.
Bir göz qırpımındayam, biryolluq hönkürtüdə,
Göylər baxışlarımdır, yarpaqlar da əllərim.
Uyuşmuram yerlərə, bilirəm ki, qonağam,
Səpələnib köksümdə həzin-həzin nəğmələr.
Ürək sükut evimdir, mən rəsm sərgisiyəm,
Boğmalıyam nə qədər boğazımda kəlmələr?
Ömür gecə yuxusu, gündüz tələskənliyi,
Bir yayğın güllə səsi bir müdhiş görüntüdür.
Sualları ahəngdar, cavablar da bir təhər,
Çərçivəli fikirlər, səhmansızdır günlüyü.
