Sənlə gedə bilmədiyim
bütün parklar
ağaclardan hörülmüş həbsxanalardır.
Sənlə gedə bilmədiyim
bütün şəhərlər
binalardan hörülmüş həbsxanalardır.
Sənlə gedə bilmədiyim
bütün küçələr
adamlardan hörülmüş həbsxanalardır.
Sənlə üzə bilmədiyim
bütün dənizlər
sulardan hörülmüş həbsxanalardır.
Sənsiz
məhbusam
ağaclar, binalar, adamlar, sular arasında…
Hardasan, mənim azadlığım?
Müəllif hüquqları qorunur. Materialdan istifadə zamanı istinad etmək vacibdir.
Ç İyn 29, 2022, 12:31
Samuel Bekketin “Qodonun intizarında” pyesində absurdluğun bədii ifadəsi Estraqon: Hər şeydən başlamaq olar. Vladimir: Hə, ancaq nədən başlamağı dəqiqləşdirmək lazımdır. Bəli, “Nədən başlamaq?” Hər kəs özünə bu sualı tez-tez verir. Bəlkə də, yalnız həyatda qayəsi olan insanların özünə verdiyi bir sualdır bu. Kim bilər?! Bəlkə də, Samuel Bekket də öz […]
